II wojna światowa przyczyniła się do ogromnych zniszczeń na terenie całej Polski. Jednym z wielu celów hitlerowskiej zagłady było wyniszczenie i wymordowanie inteligencji polskiej. Giną Polacy w więzieniach i obozach. Nie oszczędzano także nauczycieli. 20 października 1939 roku ginie w lesie szpęgawskim koło Starogardu 43 nauczycieli powiatu starogardzkiego. Przez cały prawie okres wojny tutejsza szkoła była czynna. Nauczycielami byli jednak Niemcy.

     W lutym 1945 roku Niemcy opuszczają naszą miejscowość i wchodzą do wsi wojska wyzwoleńcze. Już 19 maja 1945 roku zostaje mianowana przez Inspektorat Szkolny w Starogardzie pierwsza polska nauczycielka skierowana do pracy w naszej szkole. Jest nią pani Jadwiga Ciesielska, serdecznie przyjęta przez mieszkańców Osiecznej. Swoje urzędowanie rozpoczęła modlitwą i odśpiewaniem hymnu polskiego. „ Jeszcze Polska nie zginęła ”. Do szkoły zgłosiło się 150 dzieci, które zostały podzielone na cztery grupy. W związku z tak dużą liczbą uczniów, do pomocy w szkole zostaje skierowana dnia 15 czerwca druga nauczycielka pani Zofia Malerówna.

     W dniach 24 – 27 czerwca nauka w szkole została przerwana, ponieważ nauczyciele zaangażowani byli w spisie roczników uczniów ogłoszonym przez Ministerstwo Oświaty i przeprowadzonym na terenie całego kraju dla administracji szkolnej. Dnia 13 lipca 1945 roku zakończono rok szkolny 1944/45.

     Nowy rok szkolny rozpoczął się 4 września 1945 roku uroczystym nabożeństwem w kościele w Osiecznej. Do szkoły uczęszczało 143 uczniów.

     W październiku do tutejszej szkoły przybył nowy nauczyciel Franciszek Szlachcikowski, który zostaje tymczasowym kierownikiem szkoły. Dzięki temu dzieci mogą codziennie uczęszczać do szkoły. Do tutejszego rejonu szkolnego zostaje włączona wieś Małe Krówno i w związku z tym liczba dzieci szkolnych powiększa się o 22 i wynosi ogółem 169. Z dniem 1 stycznia 1946 roku dotychczasowy kierownik szkoły pan Franciszek Szlachcikowski zostaje przeniesiony do szkoły w Osówku a na jego miejsce przychodzi pan Władysław Piotrowski.

     Praca w nowym roku 1946/47 przebiegała w znacznie lepszych warunkach. Szkoła zyskała nowych nauczycieli: pana Leona Szramkę, Edwarda Łąckiego, Agatę Deręgowską. Poszczególne klasy zaopatrzono w najniezbędniejsze podręczniki. Utworzono sale szkolne w Małym Krównie. Pieniądze na zakup potrzebnego sprzętu szkolnego pozyskiwano ze sprzedaży grzybów.

     W październiku pani Deręgowska opuściła szkołę i przeszła do Zblewa. Jej miejsce zajmuje nauczycielka pani Zofia Głuchowa, żona miejscowego nadleśniczego.

     Uczniowie opiekują się grobami żołnierzy pomordowanych w okolicznych lasach. Po raz pierwszy w szkole zorganizowana została gwiazdka, przy współudziale Koła Rodzicielskiego, gdzie każde dziecko otrzymało paczkę.

     Rok Szkolny 1947/48 rozpoczął się odejściem jednej z nauczycielek – pani Głuchowej, która wraz z mężem wyprowadziła się do Sopotu. 1 października jej miejsce zajmuje pani Leokadia Bażowska. Dzięki temu możliwe jest otwarcie klasy siódmej.

     Uczniowie szkoły uczestniczą w różnych akcjach: zbieranie jarzębiny, sadzenie lasu.

     25. V odbył się egzamin dla uczniów z zakresu 7 klasy szkoły podstawowej. Spośród 34 uczniów – egzamin zdało 24. Jednocześnie zwizytowano szkołę.

     Ważnym wydarzeniem w historii naszej szkoły było objęcie stanowiska kierownika szkoły przez pana Leona Szramkę, który tę funkcję pełnił przez wiele lat. Nastąpiło to z początkiem roku szkolnego 1949/50. Wtedy też do szkoły przybyła nowa nauczycielka Jadwiga Dejówna.

     1 września 1951 roku odeszła z naszej szkoły pani Agata Deręgowska a na jej miejsce przybyła nowa nauczycielka Radosława Szucówna – absolwentka Liceum Pedagogicznego w Kościerzynie.

     Kolejne zmiany w składzie grona nauczycielskiego nastąpiły w roku szkolnym 1954/55. Pani Radosława Szucówna została przeniesiona do Mirotek a do naszej szkoły przybyły panie: Jadwiga Trzcińska, oraz Jadwiga Kwaśniewska.

     Uczniowie uczestniczyli w wielu cyklicznie (co roku) organizowanych uroczystościach szkolnych i państwowych (miesiąc odbudowy Warszawy, rocznice Rewolucji Październikowej, choinka noworoczna, święto 1 – maja, Dni Oświaty książki i Prasy, Międzynarodowy Dzień Dziecka). Brali też udział w zawodach sportowych organizowanych w Starogardzie Gd.

     Ważnym wydarzeniem odnotowanym w kronice szkolnej, było zorganizowanie pierwszej wycieczki do Warszawy dla uczniów tutejszej szkoły. W wycieczce, która odbyła się w dniach 3 – 5 maja 1956 roku, wzięło udział 12 uczniów.

     Przełomowym rokiem w naszej szkole był rok 1959. Wtedy to rozpoczęła się pierwsza rozbudowa szkoły. Pracę rozpoczęto późno, bo 3 września, ale do zimy udało się zakończyć pracę i oddać obiekt w surowym stanie. Prace murarskie wykonywali pan Maksymilian Szczodrowski i Jan Szczodrowski z Byłyczka, prace ciesielskie pan Stanisław Wilkowski ze Śliwic i pan Feliks Kolasiński z trzema synami z Osiecznej. Mieszkańcy Osiecznej pomagali w pracach niefachowych, gospodarze dowozili żwir.

     W trakcie tej rozbudowy do istniejącego budynku szkolnego dobudowano nowy korytarz od strony wschodniej, rozebrano dach i poddasze a na jego miejscu powstała nowa kondygnacja z dwiema izbami lekcyjnymi. W czasie wakacji 1960 roku wznowiono prace na budowie. Były to przede wszystkim prace wykończeniowe – zduńskie, malarskie. Prace te zbiegły się z wielkim wydarzeniem, które miało miejsce w naszej wsi, i które wpłynęło nie tylko na życie szkolne, ale przede wszystkim na życie mieszkańców. Było nim założenie światła elektrycznego. W dniu 26 maja 1960 roku zabłysły żarówki elektryczne w domach naszej wioski.

     Radosnym dniem w historii naszej szkoły był 1. IX 1960 roku. O godzinie 9:00 rozpoczęła się uroczystość otwarcia rozbudowanej szkoły oraz rozpoczęcia roku szkolnego. W uroczystości tej wzięli udział nie tylko uczniowie i grono pedagogiczne, ale też zaproszeni goście: przedstawiciele GRN, Komitetu Rodzicielskiego, Inspektoratu Oświaty.

     Tradycją naszej szkoły było prowadzenie każdego roku w czasie zimy różnych form pracy z dorosłymi. Najpierw były to zajęcia umożliwiające naukę pisania i czytania w ramach walki z analfabetyzmem ( tuż po II wojnie światowej ), później zajęcia dające możliwość uzyskania świadectwa szkoły podstawowej. W 1960 roku przy naszej szkole powstała:

     Szkoła Przysposobienia Rolniczego ( 2 klasy ). Wykładowcami przedmiotów zawodowych byli pracownicy PRN w Starogardzie Gd. z Wydziału Rolnictwa, nauczycielami przedmiotów ogólnokształcących byli nauczyciele naszej szkoły.

     Kurs Ogólnokształcący z zakresu VII klasy szkoły podstawowej

     Uniwersytet Powszechny – wykłady z zagadnień: rolnictwo, weterynaria, medycyna, historia.

     W 1961 roku stopień organizacyjny szkoły podniósł się do szkoły o 5 nauczycielach. W skład grona nauczycielskiego wchodzili:

Leon Szramka - kierownik szkoły
Edward Łącki - nauczyciel
Jarosław Domel - nauczyciel
Joanna Laboń - nauczyciel
Kazimiera Cheszel - nauczyciel.

     W całej szkole było 161 uczniów. Uczniowie byli zrzeszeni w następujących organizacjach: drużyna ZHP, Szkolna Kasa Oszczędności, koło PCK, koło TPPR.

     Istniały też koła zainteresowań: sportowe i dramatyczne.

     W 1962 roku nastąpiły kolejne zmiany w gronie nauczycielskim. Na opuszczone etaty p. Łąckiego i p. Laboń przybyły absolwentki Liceum Pedagogicznego w Tczewie: p. Urszula Łącka ( później Lachutta), p. Gertruda Stachowiak.

     Ważnym wydarzeniem w historii nie tylko naszej szkoły, ale szkolnictwa w ogóle, było utworzenie 8 – klasowej szkoły podstawowej. Stało się tak w 1966 roku. Wtedy to uczniowie klasy VII nie opuścili szkoły lecz otrzymali promocję do klasy ósmej.

     Ze względu na rok przejściowy promocję do klasy ósmej otrzymało 10 uczniów naszej szkoły natomiast pozostali uczniowie zostali przekazani do szkół zawodowych i szkoły Przysposobienia Rolniczego w Osiecznej.

     Rok szkolny 1966/67 jest rokiem reformy oświaty. Po raz pierwszy w historii Polski wprowadzono 8 – letnie nauczanie podstawowe, zaczęły obowiązywać nowe programy nauczania, obowiązek szkolny trwa do 17 roku życia.

     W tym roku do naszej szkoły przybyły dwie nowe nauczycielki: Helena Piekarska i Felicja Macutkiewicz.

     Z roku na rok w naszej szkole było coraz więcej uczniów. W związku z tym budynek szkolny, choć rozbudowany, nie był w stanie pomieścić wszystkich. Dlatego zajęcia lekcyjne odbywały się, poza głównym budynkiem szkolnym, w domu kultury - 1 klasa i w budynku w Małych Krównach - 2 sale. Ta trudna sytuacja lokalowa była podstawą do podjęcia decyzji o kolejnej rozbudowie szkoły ( 1967r.), w wyniku której uzyskano 4 nowe izby lekcyjne, hol, szatnię, urządzenia sanitarne.

     1 września 1969 roku odbyła się w naszej szkole piękna uroczystość otwarcia szkoły, nadania jej imienia i rozpoczęcie nowego roku szkolnego. Przy wejściu do szkoły, zawisła tablica następującej treści: ,, Dla upamiętnienia bohaterskich walk grupy desantowej LWP, która w latach 1944-48 działała na terenie gromady Osieczna, szkoła nasza w roku 25-lecia PRL otrzymała imię Lotników Ludowego Wojska Polskiego. W uroczystości wzięło udział wielu gości. Honorowy patronat nad szkołą przyjęta Jednostka Wojskowa Nr 4976 z Malborka, z którą przez wiele lat szkoła utrzymywała serdeczną i przyjacielską współpracę.

     Wielką uroczystość przeżywała młodzież naszej szkoły oraz społeczeństwo dnia 20 września 1970 r. Było nią wręczenie sztandaru szkolno-harcerskiego. Do szkoły przybyli liczni goście związani z oświatą, działanie ZHP, przedstawiciele zakładów pracy, szkół, poczty sztandarowe z powiatu Starogardzkiego. Na zakończenie uroczystości wręczenia sztandaru odbyła się defilada, w której wzięły udział wszystkie poczty sztandarowe, drużyny harcerskie i organizacje.

     Rok 1971 to rok kolejnej rozbudowy szkoły, a właściwie prac adaptacyjnych, w wyniku których szkoła otrzymała oddzielny budynek gospodarczy z podpiwniczeniem, który funkcjonalnie został połączony z istniejącym już pawilonem. To przedsięwzięcie umożliwiało przyjmowanie, w okresie letnim, dzieci na turnusy kolonijne.

     Dla uczczenia 30-lecia LWP odbyło się w naszej wsi w dniu 9 września1973 roku uroczyste odsłonięcie Pomnika-Samolotu otrzymanego w darze od jednostki lotniczej, sprawującej patronat nad szkołą. Na uroczystość, która odbyła się z udziałem kompanii honorowej WP i orkiestry przybyli licznie zaproszeni goście. Uroczystość była prawdziwym świętem lotniczym w Osiecznej, o którym rozpisywała prasa.

     W latach 70-tych w naszej szkole aktywnie działa drużyna harcerska, która uczestniczyła w wielu akcjach i przedsięwzięciach. Młodzież szkolna dzielnie pomagała przy urządzaniu boiska przyszkolnego oraz sadzeniu żywopłotu. Rosła liczba zajęć pozalekcyjnych – uczniowie mogą uczestniczyć w różnych kołach zainteresowań, biorą udział w konkursach, w których odnoszą sukcesy. Szkoła aktywnie współpracuje z Domem Kultury i klubem ,,Ruchu”.

     W 1978 roku odszedł z naszej szkoły długoletni nauczyciel i dyrektor pan Leon Szramka . Dyrektorem szkoły ( od stycznia 1978r. do czerwca 1992 roku ) była pani Edyta Cybula. Od września 1992 roku funkcję dyrektora pełni pani Irena Szczygelska.

     Przełomowym momentem w historii naszej szkoły był rok 1999. Planowana reforma systemu edukacji i związana z nią organizacja szkół wywołały prawdziwą burzę w naszej gminie. Powstał spór związany z lokalizacją gimnazjum. Mieszkańcy Osiecznej (i nie tylko)uważali, że jedynym miejscem, gdzie może powstać nowa szkoła jest Osieczna, natomiast mieszkańcy Szlachty wskazali Osówek. Konfliktu nie udało się rozwiązać w drodze decyzji Rady Gminy. Doszło do zorganizowania referendum gminnego, w wyniku którego zapadła decyzja o budowie gimnazjum w Osiecznej.